Review LostProphets en Seether, Melkweg

Gisteravond vond de aftrap van de tour van Seether en LostProphets plaats in de Melkweg, Amsterdam. Deze avond was al enige tijd geheel uitverkocht. De laatste keer dat ik Seether heb gezien was ondertussen alweer 3 jaar geleden in Chico, Californië. De band speelde destijds een indrukwekkende set. Mijn verwachting voor deze avond werden door Seether dan ook helemaal waargemaakt, ware het niet overtroffen. Vorig jaar bracht Seether het album “Finding beauty in negative spaces” uit. Na al deze jaren heeft de band genoeg materiaal om uit te putten. Deze avond krijgen we dan ook een soort greatest hits waarbij zowel oud als nieuw materiaal in ongeveer gelijke proporties langs komt. Van het nieuwe album speelt de band onder andere “No Jesus Christ” (de opener), “Rise above this” en “FMLYHM”. Het geluid klinkt lekker zuiver, waardoor alle gitaarpartijen goed te horen zijn. Dat zanger Shaun kan zingen was mij onderhand wel bekend. Ook vanavond klinkt hij naargenoeg net zo als op het album. Naast de ‘nieuwe’ nummers komen ook oude singles als “Remedy”, "Gasoline" en een semi-akoestische versie van “Broken” voorbij. Tijdens deze semi-akoestische track zingt Shaun met enkel een begeleidende gitaar. Dat Seether het grunge genre als inspiratiebron ziet mag duidelijk zijn uit hun nummers. Dit wordt nog eens onderstreept als de band de Nirvana-cover “In bloom” (goede keuze!) speelt. De cover ligt in het gehoor niet eens zo heel ver van Nirvana af.
Al met al een sterk optreden. Tijdens het concert van LostProphets is de band ook nog buiten bij de tourbus te vinden waar ze met fans praten en handtekeningen uitdelen. Hoewel ze op het podium een band van weinig woorden lijken, zijn ze buiten bij de bus juist lekker spontaan en gaan graag even op de foto.

Een jaar geleden zag ik op hetzelfde podium LostProphets spelen. Toen eindigde mijn recensie met de conclusie dat een avondje LostProphets gegarandeerd staat voor een feestje. In de Melkweg trapt LostProphets haar tour af na al 10 maanden niet meer getourd te hebben. Gelukkig is daar helemaal niks van te merken. LostProphets is ondertussen een professionele machine die weet hoe een goed optreden in elkaar gezet moet worden. Jammer is dat de zang af en toe wat zacht is, vooral op de laag gezongen stukken. Hoewel er voorin wel een redelijk pit ontstaat is het publiek in het begin vooral achterin best rustig. De broeierige sfeer zoals deze de vorige keer aanwezig was vanaf de eerste noot komt echter later wel op gang. Ook LostProphets heeft genoeg om een goede gevarieerde setlist uit te putten. De tracks die gespeeld worden zijn niet echt verrassend. De meeste singles komen voorbij, zoals "Can't catch tomorrow", "A town called hypocrisy", "Rooftops", "Last summer", "Burn Burn" en "Shinobi vs. Dragon Ninja". En zo begint de show al erg gauw op de vorige te lijken. De band speelt ook nieuwe nummers en laat het publiek ook de tekst leren om zo mee te zingen. LostProphets speelt in totaal bijna anderhalf uur. Ik ben tot ongeveer een uur in de show aanwezig geweest, dus wat er op het einde is gebeurd is mij niet bekend. Wat wel een feit is, is dat het merendeel van het publiek (inclusief ikzelf) zich uitstekend vermaakt heeft en daar gaat het toch om. Toch kan ik niet wachten op een nieuw album en een show met veel nieuwe nummers.